Zondag 2 december 2012
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
02 December 2012 | Nederland, 's-Gravenhage
Zondag 2 december 2012
De weg naar het vliegveld was weer een heel avontuur. De afstand die we moesten afleggen was ruim 12 km. Onze chauffeur deed zijn best, maar deed er toch iets meer dan een uur over. Hij kwam ook al een half uur te vroeg, dus voor hem viel de winst tegen. Het verkeer was weer adembenemend. Wel leuk om te ontdekken dat wij steeds meer plekjes gingen herkennen. Niet dat ik maar iets van de richting begreep.
Op de luchthaven moest Nizam eerst een kaartje kopen om de drukte even te kunnen verlaten om afscheid te kunnen nemen.
Op het vliegveld werden we verwelkomd door twee ijverige mannen met een karretje die wel voor onze bagage wilden zorgen. Nizam raadde mij aan hen wel te begeleiden om ze niet met bagage en al te laten verdwijnen.
De paspoort controle was een onbegrijpelijk langzaam proces. Drie weken in Bangladesh heeft ons daar wel aan laten wennen. Wachten (om onduidelijke redenen) is hier een veel voorkomende activiteit.
Toen we door deze controle waren, moesten we gaan shoppen. Meestal koop ik geen souveniertjes, maar Ria's bezielende begeleiding verleidde mij tot creatieve aankopen. Een voor bij de verzameling Bengaalse voertuigen op de schoorsteenmantel van de praktijk en een om te dragen.
Na onze extravagantie hebben we ons even rustig teruggetrokken in de lounge, met een kopje koffie. Ons eerste sinds geruime tijd.
Voor vertrek vandaag konden we bij Nizam nog even rusten, maar ondanks de deet bleven de muggen ons te veel plagen.
Wij vliegen om 22.40, dus het zal de hele vlucht naar Istanbul nacht blijven.
In Istanbul is het 4 uur in de morgen. Ook hier weer wat gewinkeld. Voor het eerst van mijn leven midden in de nacht parfum staan snuiven. Er stonden potjes crème van 580,- euro. Wie zou dat in godsnaam op zijn/haar gezicht willen smeren?
Een kaartje om op het vliegveld te internetten kostte $ 15.- dat vond ik wel iets te gortig. Even later zaten we in een café waar het gratis was. Bovendien smaakte de thee heerlijk.
Inmiddels is het dag geworden en hebben we voorzichtig uitzicht over de Bosporus en de bergen daar achter.
Op Schiphol stonden Annekee met Wijcher en Hessel en Kees met Eva ons op te wachten.
Een warm thuiskomen.
De weg naar het vliegveld was weer een heel avontuur. De afstand die we moesten afleggen was ruim 12 km. Onze chauffeur deed zijn best, maar deed er toch iets meer dan een uur over. Hij kwam ook al een half uur te vroeg, dus voor hem viel de winst tegen. Het verkeer was weer adembenemend. Wel leuk om te ontdekken dat wij steeds meer plekjes gingen herkennen. Niet dat ik maar iets van de richting begreep.
Op de luchthaven moest Nizam eerst een kaartje kopen om de drukte even te kunnen verlaten om afscheid te kunnen nemen.
Op het vliegveld werden we verwelkomd door twee ijverige mannen met een karretje die wel voor onze bagage wilden zorgen. Nizam raadde mij aan hen wel te begeleiden om ze niet met bagage en al te laten verdwijnen.
De paspoort controle was een onbegrijpelijk langzaam proces. Drie weken in Bangladesh heeft ons daar wel aan laten wennen. Wachten (om onduidelijke redenen) is hier een veel voorkomende activiteit.
Toen we door deze controle waren, moesten we gaan shoppen. Meestal koop ik geen souveniertjes, maar Ria's bezielende begeleiding verleidde mij tot creatieve aankopen. Een voor bij de verzameling Bengaalse voertuigen op de schoorsteenmantel van de praktijk en een om te dragen.
Na onze extravagantie hebben we ons even rustig teruggetrokken in de lounge, met een kopje koffie. Ons eerste sinds geruime tijd.
Voor vertrek vandaag konden we bij Nizam nog even rusten, maar ondanks de deet bleven de muggen ons te veel plagen.
Wij vliegen om 22.40, dus het zal de hele vlucht naar Istanbul nacht blijven.
In Istanbul is het 4 uur in de morgen. Ook hier weer wat gewinkeld. Voor het eerst van mijn leven midden in de nacht parfum staan snuiven. Er stonden potjes crème van 580,- euro. Wie zou dat in godsnaam op zijn/haar gezicht willen smeren?
Een kaartje om op het vliegveld te internetten kostte $ 15.- dat vond ik wel iets te gortig. Even later zaten we in een café waar het gratis was. Bovendien smaakte de thee heerlijk.
Inmiddels is het dag geworden en hebben we voorzichtig uitzicht over de Bosporus en de bergen daar achter.
Op Schiphol stonden Annekee met Wijcher en Hessel en Kees met Eva ons op te wachten.
Een warm thuiskomen.
-
02 December 2012 - 19:02
Irene:
I am very happy to hear that you are home safe and sound in Annekee's arms.
Hurray. Love, Irene -
02 December 2012 - 20:13
Marian Van K.:
Heb genoten van jullie verslagen, zo levendig en vol humor, dat je het voor je ziet.
Fijn, dat jullie weer gezond en wel terug zijn en nu maar bijkomen van een enerverend tijd. -
03 December 2012 - 09:52
Ria Schmitz:
heb jij ook zo l ekker geslapen? en eerst flink geborsteld onder de douche!!!
het was leuk samen, dank je daarvoor.
liefs Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
