15-10 zaterdag

15-10
Vandaag is Cor jarig. 65. Gefeliciteerd. Morgen een fijn feest gewenst.
Mijn dag begon met het wegbrengen van mijn broek, die korter gemaakt moest worden. Omdat steeds de schoenen uit moeten, liep ik alsmaar op de randen te trappen. De vermaker heeft zijn werk erg serieus genomen. Als ik nu op de rand zou willen trappen, moet ik eerst mijn riem los maken. Scheveningen …….
Eigenlijk is het niet waar: mijn dag begon na de gebruikelijke boodschappen met het kopen van een kussen om op te zitten. De stoelen zijn zo hard dat ik wondjes op mijn zitvlees krijg. Met een kussen gaat het beter.
Om 9.00 een bijeenkomst met onderwijzers over vredesonderwijs. Een enthousiaste groep hele jonge mensen die om hun studie te betalen voor een klein stipendium onderwijs geven op de basisschool. Voor dit lesgeven hebben zij een kleine voorbereidende cursus gekregen en twee maal per jaar volgt er een follow up. Een lastige klus, met grote klassen en weinig leermiddelen. Veel vragen over het beslechten van ruzies tussen kinderen, bijvoorbeeld over waar ze mogen zitten in de klas.
De bijeenkomst begon met het zingen van een lied over de mensheid die vrede nodig heeft en verdient, met daarna “vrede” in 12 talen. Hierna wordt een filmpje getoond over een jongetje dat ruzie krijgt met zijn beste vriendje, geweld gebruikt en het daarna weer goed maakt. De cursisten krijgen de vraag wat maakte dat zij er weer uit zijn gekomen. Opvallend is dat er heel concreet wordt gedacht en het moeilijk is een beetje meer afstand te nemen. De meesten geloven dat het was, omdat er sorry werd gezegd. Vervolgens werd naar aanleiding van een ander voorbeeld de vraag voorgelegd wat maakte dat een derde kon helpen bij het oplossen. Tenslotte wordt nog een win-win oplossing gevraagd voor de klassituatie.
In de middag een lang gesprek met broeder Eric over de mogelijke conflictsituaties in Bangladesh en de (on)mogelijkheid van mediation. De maatschappij is erg gebaseerd op macht. Dat merk je alleen al in het verkeer. De sterkste heeft altijd voorrang. Wie het hardste toetert krijgt gelijk. Zie dat als metafoor. Huiselijk is er sprake van veel geweld. Hoewel wij hier veel vrouwen ontmoeten die zich emanciperen, worden de meeste vrouwen onderdrukt. Er is veel seksueel en lichamelijk geweld in het gezin en de relatie. Wie moet wie vertellen hoe het “hoort”. Ook op andere terreinen wordt veel via macht en dreiging geregeld. Mensen wordt hun land ontnomen als ze geen goede relaties hebben. Zakelijk of politiek telt vooral macht. Dit alles weer in tegenstelling tot de vreselijk aardige mensen die wij de hele dag ontmoeten. Niet alleen bij het broederhuis, maar ook daarbuiten.
Vanavond weer zelf gekookt, om nog tijd over te hebben voor een bezoek aan de internet shop.