donderdag 20-10-2011

Vannacht vrijwel doorgeslapen. Ik lijk dus beter te worden. Vanmorgen nog voorzichtig ontbeten met één chapatie en banaan en natuurlijk ons kopje thee. Het wordt al moeilijk om Ria uit bed te krijgen als er geen thee is. Daar staat tegenover dat zij dan even naar de bakker gaat.
Vandaag staan huisbezoeken bij kinderen van de dagcentra op mijn programma. Het duurt even voor tot mij door dringt dat deze alleen voor mij worden georganiseerd om een idee te krijgen waar deze kinderen vandaan komen en hoe ze wonen. Het eerste bezoek was aan Joy en haar ouders. Een kind dat alleen op bed kan liggen of in een (rol)stoel zitten. Ze lacht veel en reageert sterk op aanraking. Niet alleen moeder is blij ons te zien. De hele buurt loopt uit om te kijken wat er gebeurt en staat in de hut opening. Om er te komen werden wij door de riksja op de weg afgezet en moesten we vervolgens kriskras tussen allerlei hutten door. Oppassen voor kuilen en op het pad liggende ongerechtigheden. Michael begeleidt mij vandaag en probeert mijn vragen en moeders antwoorden te vertalen. Zij wonen in een hutje zonder deur, met een niet verharde vloer. Er is één stoel en er wordt een andere gehaald voor mijn begeleider. Moeder heeft het moeilijk, omdat ze nog andere kinderen heeft. Vader is al jaren verslaafd en is meer last dan steun.
Voor het volgende bezoek lopen we terug door het doolhof, de weg over, het station in, en vervolgens een klein kwartier lang het spoor, waar hele dorpen langs zijn gebouwd en veel (heel) kleine middenstanders hun werk proberen te doen. Op een gegeven moment een gang in tussen twee hutten. Het blijkt een slang van hutten te zijn en in één daarvan moeten wij zijn, bij Djosna en haar moeder. Djosna kan niet spreken, maar wel lopen. Om die reden zit ze vaak aan een touw vast gebonden aan het bed. Anders is ze weg. Djosna is in de eerste drie maanden van de geboorte erg ziek geweest, met hoge koorts. Daarna merkte moeder dat er iets met haar mis was. Het huis is klein, maar ziet er buitengewoon schoon uit. Djosna heeft een zusje dat het goed doet op de middelbare school. Zij wil graag leren met gehandicapte kinderen te werken.
Het zien van het station was heel speciaal. Erg vol. Mensen reizen met enorme pakken. Koffers zie je weinig. Om in de trein te komen moet je in goede conditie zijn, want de opstap is erg hoog. Het laatste bezoek is bij een oude bekende: Joy. Zij woont in een bijna idyllische omgeving. De weggetjes zijn rustig. Vijvertjes, mooie tuinen. Als je niet weet hoe mensen er wonen lijkt het een lustoord. Ook dit huisje ziet er kraakhelder uit. Moeder is blij met het bezoek en de belangstelling voor haar. Ze houdt veel van Joy en doet ook veel voor hem.
In de middag staat een bezoek aan de Stations Club (weer allemaal koningen en koninginnen) op het programma. Er zijn 30 kinderen in een klein schuurtje. Ze sporten samen op militaire wijze. Maken kennis, zingen, tekenen en oefenen voor een uitvoering van aanstaande zaterdag. Als we er 10 minuten zijn valt dee stroom weer uit. De kinderen lijken het nauwelijks te merken, maar bij mij stroomt direct weer overal het water. Onze begeleider stelt voor dat we een wandeling maken om te zien waar deze kinderen wonen. Het is echt om te huilen. Een paar palen met wat plastic zakken is geschikt voor een heel gezin, en dat met honderden gezinnen op een kluitje. Ik vond het zo verbijsterend dat ik niet eens een foto wilde maken. Wat een kracht moeten deze mensen hebben. Ik voel me al beroerd bij een beetje diarree.
Terug op onze kamer valt ook de stroom weer uit. Dat het donker is, valt wel te verhelpen. Het uitvallen van de ventilatoren maakt het lastig. Gelukkig hebben we deze keer op tijd onze laptops opgeladen, zodat we onze verslagen kunnen maken en de dingen voor de volgende dagen kunnen voorbereiden.
Morgen weer vrij vanwege Vrijdag. Broeder Frank heeft weer een uitje bedacht. We gaan de binnenlanden in om daar een dokter te bezoeken en ondertussen een feest mee te maken. Ik ben benieuwd.
Onze grootste ellende is nu dat we op elkaar moeten wachten voor het modem. High Class Problems.