Dinsdag 20 november 2012

Dinsdag 20 november 2012
Vandaag op reis gegaan naar de projecten in het zuiden. Het busje dat ons zou brengen kwam een uur te vroeg, wat niet helemaal als Bengaals werd ervaren. Meestal nemen de mensen met wie ik werk het niet zo nauw met de tijd.
Wij waren pas halverwege ons ontbijt, dus dat werd haasten.
De chauffeur vroeg ongerust: “Gaan er alleen buitenlanders mee? Hoe kan ik dan straks vinden waar we naar toe moeten?” Ik dacht dat dat nu juist was waarom we een auto met chauffeur huurden, maar ja. Het feit dat hij geen Engels sprak hielp ook niet echt.
Het eerste deel van de reis ging langs dezelfde weg als vorige week. Dhaka zouden we vermijden vanwege de drukte. Wij hadden zelf een kortere weg uitgezocht op de kaart, maar die vond de chauffeur niets.
De rondweg bij Dhaka stond helemaal vast vanwege een ongeluk, dus wij keerden en reden alsnog Dhaka in.
Met behulp van de telefoon en een keer of 10 vragen, hebben we de bestemming gevonden. Een conferentiecentrum waar wij een kamer hebben gehuurd. Dit bleek een tamelijk mooie kamer (voor Bengaalse begrippen), alleen stond er maar 1 bed in en dat ging Ria en mij (nou ja, mij vooral) toch net te ver.
Nu hebben we een andere kamer. Klein, maar met alles er in. Bij de douche zit zelfs een kraan met een rood tekentje. Volgens Ria mag ik niet te veel hopen, maar je weet maar nooit.
Om 4 uur kwam Nizam ons opzoeken en bijpraten over het programma voor de komende dagen.
Na afloop gebruikten wij zijn vertrek voor onze oefening zinloos lopen en brachten hem naar de bus. Ruim een uur wandelen heen en terug.
Na het diner met Ria een half uurtje getafeltennist. Onze beweging hebben we weer gehad vandaag, ondanks onze 5 uur in het busje.
Het internet werkt heel moeilijk. De laptop staat nu boven op de kast en dan hebben we een beetje bereik. Nou ja, we hebben bereik!