Donderdag 22 november 2012
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
22 November 2012 | Bangladesh, Bāniājuri
Donderdag 22 november 2012
Het ontbijt van 7 uur liet nog even op zich wachten vanmorgen. Gelukkig hadden we niet veel haast, dus lieten we het maar gewoon gebeuren. Opnieuw met de bus naar Banja Jeri. Om de theeshophouder niet net als gisteren teleur te stellen besloten we er eerst een bakkie te nemen. Blijkt hij alleen hapjes te verkopen. De thee haalde hij weer bij een naburige winkel. Vervolgens een hele doos misties gekocht om straks te kunnen uitdelen.
Met Ria en de hulp van nog twee “vrijwilligers” zes paar schoenen uitgezocht uit de voorraad die Ria door Antoinette vanuit Nederland had laten meenemen naar hier. Deze zes paar zijn bedoeld voor kinderen in Mymensingh die vorige week werden onderzocht.
Daarna Sherborne in de praktijk. Er waren in de eerste groep veel moeders met (heel) kleine kinderen, dus ging het vooral om “caring”-oefeningen. Het is nog ingewikkeld om moeders te motiveren niet alleen maar braaf de oefeningen te doen, maar vooral ook naar hun kind te kijken om te zien hoe het valt. Als een kind in de stress raakt, bereik je het tegenovergestelde van wat je zou willen. Ook voor de leidsters is het nog moeilijk de goede toon te vinden. Er is hier iets meer een bevel-cultuur dan een aanmoedig-cultuur.
In de volgende groep waren de kinderen iets groter. Dan kun je ook direct het positieve effect van de oefeningen zien. Kinderen genieten, lachen, maken contact, experimenteren, kortom een feest om mee te maken.
Vandaag is ook Farida, de plaatselijke directeur van de organisatie, met haar gevolg op bezoek in Afrosa. Iedereen was een beetje zenuwachtig.
In de middag en les in CP-kinderen behandelen en oefenen met de staf. Veel verlegenheid, maar ook veel plezier.
Na afloop enkele lesjes Mini-Loco aan de onderwijzer van het centrum gegeven. Niet alleen het systeem was moeilijk voor hem, ook de opgaven (kinderen van
7-9) vielen hem niet mee.
Opleidingen lijken vooral cognitief gericht. Veel kennis, veel leren, maar niet oefenen in het toepassen.
Op de terugweg op bezoek bij Leon en zijn vrouw en daarna bij hun buurvrouw Nafisha. Alle vrouwen vragen naar Anne Rose die hier vorig jaar was. Ze heeft een verpletterende indruk achter gelaten.
Het ontbijt van 7 uur liet nog even op zich wachten vanmorgen. Gelukkig hadden we niet veel haast, dus lieten we het maar gewoon gebeuren. Opnieuw met de bus naar Banja Jeri. Om de theeshophouder niet net als gisteren teleur te stellen besloten we er eerst een bakkie te nemen. Blijkt hij alleen hapjes te verkopen. De thee haalde hij weer bij een naburige winkel. Vervolgens een hele doos misties gekocht om straks te kunnen uitdelen.
Met Ria en de hulp van nog twee “vrijwilligers” zes paar schoenen uitgezocht uit de voorraad die Ria door Antoinette vanuit Nederland had laten meenemen naar hier. Deze zes paar zijn bedoeld voor kinderen in Mymensingh die vorige week werden onderzocht.
Daarna Sherborne in de praktijk. Er waren in de eerste groep veel moeders met (heel) kleine kinderen, dus ging het vooral om “caring”-oefeningen. Het is nog ingewikkeld om moeders te motiveren niet alleen maar braaf de oefeningen te doen, maar vooral ook naar hun kind te kijken om te zien hoe het valt. Als een kind in de stress raakt, bereik je het tegenovergestelde van wat je zou willen. Ook voor de leidsters is het nog moeilijk de goede toon te vinden. Er is hier iets meer een bevel-cultuur dan een aanmoedig-cultuur.
In de volgende groep waren de kinderen iets groter. Dan kun je ook direct het positieve effect van de oefeningen zien. Kinderen genieten, lachen, maken contact, experimenteren, kortom een feest om mee te maken.
Vandaag is ook Farida, de plaatselijke directeur van de organisatie, met haar gevolg op bezoek in Afrosa. Iedereen was een beetje zenuwachtig.
In de middag en les in CP-kinderen behandelen en oefenen met de staf. Veel verlegenheid, maar ook veel plezier.
Na afloop enkele lesjes Mini-Loco aan de onderwijzer van het centrum gegeven. Niet alleen het systeem was moeilijk voor hem, ook de opgaven (kinderen van
7-9) vielen hem niet mee.
Opleidingen lijken vooral cognitief gericht. Veel kennis, veel leren, maar niet oefenen in het toepassen.
Op de terugweg op bezoek bij Leon en zijn vrouw en daarna bij hun buurvrouw Nafisha. Alle vrouwen vragen naar Anne Rose die hier vorig jaar was. Ze heeft een verpletterende indruk achter gelaten.
-
22 November 2012 - 15:22
Marianne P:
Dag Theo en Ria,
Veel afwisseling in jullie programma!Maar vooral ook veel werk! Veel succes daarbij.
Hartelijke groet,
Marianne P -
22 November 2012 - 18:35
Annekee:
Dag lieve Theo en Ria, wat een geweldige belevenissen. En wat schrijven jullie mooi over de mensen en de kinderen en over het land. Ik ontving vandaag drie verslagrn ( di-wo-do) en geniet er enorm van. Wat een intense onmoetingen ook. En met zo veel mensen. Wat heerlijk ook dat jullie lessen in zulke vruchtbare aarde vallen. Ik ben ook blij dat eten en drnken minder problemen geeft dan vorig jaar. Hier is alles prima; ik ben inmiddels samen met Kraaltje in Frevent gearriveerd en we zitten samen lekker warm bij de houtkachel. Veel liefs! -
25 November 2012 - 19:14
Wijcher:
Grappig dat je hier dan weer veel ouders hebt die niet weten hoe ze streng moeten zijn voor kun kinderen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
