Maandag 26 november 2012
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
26 November 2012 | Bangladesh, Mymensingh
maandag 26 november 2012
Vanmorgen moesten we het doen zonder internet verbinding. Mijn eerste gang ’s morgens is meestal om te kijken of nog iemand van de buitenwereld ons een berichtje heeft gestuurd, maar dat ging nu niet door. Ria moest vroeg vertrekken, dus die ging snel naar de bakker, terwijl ik thee maakte en de rest van het ontbijt klaar zette.
Nog even wat na-luieren in bed nadat Ria is vertrokken en op weg naar PCC voor wat administratieve klussen. Gisteravond hebben we samen tot laat gewerkt aan alle rapporten en device lijsten voor de nieuwe CP-groepen. Als dank voor de samenwerking mocht ik vanmorgen alles gaan uitprinten, wat op zich al weer een avontuur is hier.
In een gulle bui nam ik een Riksja in plaats van een Tempo, en gooide zo weer 15 cent over de balk.
Onderweg een grote file van vrachtauto’s, bussen, riksja’s, tempo’s, fietsen en zelfs voetgangers.
Er bleek een tak van een boom gescheurd die de hele weg blokkeerde.
Eerst dacht ik dat al die mensen eraan aan het rukken waren om de tak gezamenlijk uit de weg te krijgen. Maar nee, ze waren er zoveel mogelijk vruchten uit aan het halen om mee naar huis te nemen en op te eten. Hoe vies het hier soms ook is, men is erg van gebruik en hergebruik. Alles kunnen ze gebruiken.
Op het PCC was het een drukte van belang. De directeur kwam in eigen persoon kennis met mij maken. Hij bood mij zijn visitekaartje aan en vroeg om het mijne. Erg ongebruikelijk in deze omgeving.
Het printen viel ook niet mee, vanwege de verschillende formaten en systemen. Na veel heen en weer geschuif en herformuleren stond uiteindelijk alles op papier.
Toen men ontdekte dat het mijn plan was om hier te blijven eten, brak er wel een beetje paniek uit, omdat ze niets bijzonders hadden. Het valt niet mee om uit te leggen dat ik liever niet iets bijzonders heb. Het smaakt me goed, maar ik houd het liefst zo simpel mogelijk.
Vanmiddag een leuke training over “bimmen” en spelen met kinderen. Het is soms moeilijk uit te leggen dat spelen leren is, maar alleen als de kinderen zelf spelen en niet als ze mogen kijken hoe de begeleidsters spelen. Leerzame en leuke middag. Ria was weer in vorm en voor de verandering mocht ik af en toe kind zijn.
Aan het einde van de dag op visite geweest bij Juma. Was heel gezellig met een heel clubje bij elkaar. Het blijft wennen dat de gastgever niet mee-eet, maar alleen blijft aandragen en opscheppen.
Ik geloof dat we vanavond nauwelijks hoeven te werken. Hoewel, Ria zit al weer met een grote stapel papieren in de aanslag.
Vanmorgen moesten we het doen zonder internet verbinding. Mijn eerste gang ’s morgens is meestal om te kijken of nog iemand van de buitenwereld ons een berichtje heeft gestuurd, maar dat ging nu niet door. Ria moest vroeg vertrekken, dus die ging snel naar de bakker, terwijl ik thee maakte en de rest van het ontbijt klaar zette.
Nog even wat na-luieren in bed nadat Ria is vertrokken en op weg naar PCC voor wat administratieve klussen. Gisteravond hebben we samen tot laat gewerkt aan alle rapporten en device lijsten voor de nieuwe CP-groepen. Als dank voor de samenwerking mocht ik vanmorgen alles gaan uitprinten, wat op zich al weer een avontuur is hier.
In een gulle bui nam ik een Riksja in plaats van een Tempo, en gooide zo weer 15 cent over de balk.
Onderweg een grote file van vrachtauto’s, bussen, riksja’s, tempo’s, fietsen en zelfs voetgangers.
Er bleek een tak van een boom gescheurd die de hele weg blokkeerde.
Eerst dacht ik dat al die mensen eraan aan het rukken waren om de tak gezamenlijk uit de weg te krijgen. Maar nee, ze waren er zoveel mogelijk vruchten uit aan het halen om mee naar huis te nemen en op te eten. Hoe vies het hier soms ook is, men is erg van gebruik en hergebruik. Alles kunnen ze gebruiken.
Op het PCC was het een drukte van belang. De directeur kwam in eigen persoon kennis met mij maken. Hij bood mij zijn visitekaartje aan en vroeg om het mijne. Erg ongebruikelijk in deze omgeving.
Het printen viel ook niet mee, vanwege de verschillende formaten en systemen. Na veel heen en weer geschuif en herformuleren stond uiteindelijk alles op papier.
Toen men ontdekte dat het mijn plan was om hier te blijven eten, brak er wel een beetje paniek uit, omdat ze niets bijzonders hadden. Het valt niet mee om uit te leggen dat ik liever niet iets bijzonders heb. Het smaakt me goed, maar ik houd het liefst zo simpel mogelijk.
Vanmiddag een leuke training over “bimmen” en spelen met kinderen. Het is soms moeilijk uit te leggen dat spelen leren is, maar alleen als de kinderen zelf spelen en niet als ze mogen kijken hoe de begeleidsters spelen. Leerzame en leuke middag. Ria was weer in vorm en voor de verandering mocht ik af en toe kind zijn.
Aan het einde van de dag op visite geweest bij Juma. Was heel gezellig met een heel clubje bij elkaar. Het blijft wennen dat de gastgever niet mee-eet, maar alleen blijft aandragen en opscheppen.
Ik geloof dat we vanavond nauwelijks hoeven te werken. Hoewel, Ria zit al weer met een grote stapel papieren in de aanslag.
-
26 November 2012 - 17:15
Marianne P:
Hoop dat de internetverbinding weer werkt. Het is voor jullie een vast deel van de routine geworden om berichten te schrijven en te lezen. Net als het ochtendritueel met (nog niet) opstaan, naar de bakker gaan en schoonmaken.
De trainingen die Ria en jij geven lijken me een spektakel. Zou wel eens mee willen kijken als Theo kind speelt........
Hartelijke groet,
Marianne P. -
26 November 2012 - 20:00
Annekee:
Dus je hebt eindelijk met de pot kunnen mee-eten? Dat van die visitekaartjes is wel een beetje triest; daar is dat nog iets bijzonders, terwijl hier bijna niemand ze meer gebruikt; iedereen linkt met elkaar op LinkedIn. Maar daarvoor heeft hij een pc en internet nodig, en een redelijke beheersing van het engels. Voor een directeur van een PCC in Bangladesh misschien niet vanzelfsprekend. Of onderschat ik hem nu? Ben je trouwens de leraar van Romain al tegengekomen? Liefs Annekee -
26 November 2012 - 21:52
Nicolien:
Hallo Theo,
Wat leuk om je verhalen te lezen en wat mooi dat jullie weer zijn gegaan. Ik heb het afgelopen jaar geregeld aan anderen verteld hoe je getroffen was door de blijmoedigheid daar, ondanks de materiële armoede. Kunnen wij hier nog iets van leren! Wat is "bimmen" eigenlijk?
Veel succes en plezier nog, ook voor Ria. Hartelijke groeten,
Nicolien -
27 November 2012 - 14:37
Marian:
Ik probeer hier en daar je verhalen te volgen, ik vind dat je alles zo leuk beschrijft!
Succes en vooral veel plezier de laatste dagen.
Liefs, Marian -
28 November 2012 - 10:03
Wijcher:
Het lijkt mij dan juist vervelend hoe als er hier eten ook maar even in contact komt met de vloer/grond/straat het meteen wordt afgeschreven, of wanneer het over is, of alweer koud. Nou ja, op mn kamertje doe ik dat niet tuurlijk, daar lik ik rozijnen van de grond. Althans, ik denk dat het rozijnen zijn...
Succes met printen verder!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
